Παραγγελία πρώτη.

Περιδιαβαίνωντας ρωτά
αναπολλώντας ψάχνει
πώς κάποτε είχε κ αυτός
το λόγο να υπάρχει

είχε ξεχάσει την χαρά
κρύφτηκε απ'την ελπίδα
η αλήθεια σαν επρόβαλλε
έμοιαζε καταιγίδα

σε όλου του κόσμου τη σιωπή
έψαξε τη σοφία
βιβλία τόνους διάβασε
να βρεί την γοητεία

το κάλλος περιφρόνησε
και έχασε το πάθος
σε πλήθος στέκεται τρανό
και νιώθει πιο μονάχος

το νόημα χανότανε
η σκέψη αφηρημένη
και κάθε μύχια κραυγή
έμοιαζε φιμωμένη

μάταια μοιάζαν τώρα πια
του κόσμου γεγονότα
δώσε σημάδι ουρανέ
χάραξε ρότα

αφουγκραζόμενος αυτά
σαν να κουράστηκε
με θέματα φιλοσοφικά
τι καταπιάστηκε;

είχε να βγάλει τις φακές
και από το φούρνο
και να ποτίσει στο κηπάκι του
τον προύνο

σωκράτη,πλάτωνε σοφέ
αχ με ατίμωσες
να προπληρώσω τη δεή
δε μου το ΘΥΜΗΣΕΣ