Η πεταλούδα που κάθισε στο μάτι μου

Ήταν βράδυ, είχα γυρίσει κουρασμένος από την δουλειά και αναζητούσα κάτι να τσιμπίσω.
Έξω τα φώτα νέον του δρόμου βουίζαν από την παρουσία ενοχλητικών εντόμων, ιδιαίτερα μίας νυχτοπεταλούδας ορατής από το παράθυρο της κουζίνας.
Μιας νυχτοπεταλούδας όχι όμορφης αλλά από αυτές τις χοντρές, που μοιάζουν με ιπτάμενες κάμπιες γεμάτες με πράσσινα αηδιαστικά αυγά στην κοιλιά τους και χρώμα σταχτύ λες και βγήκαν από την καμμινάδα.
Έψαχνα λοιπόν όπως έλεγα να φάω κάτιτις, τα ράφια άδεια, τα μπισκότα εξαφανισμένα από κάποια επιδρομή του λιχούδη αδερφού μου, τελευταία έξοδος Ρίτα Χειγουόρθ το ψυγείο.
Το ανοίγω και τι να δώ, το απόλυτο κενό, ούτε πείραμα με εξομοιωμένες συνθήκες σε εργαστήριο της NASA τόση ακρίβεια. Αλλά μια στιγμή, κρυμμένο πίσω από κάτι μαρμελάδες που δεν φαγώθηκαν ποτέ ένα αυγό, και μάλιστα φρέσκο!
Τι ευτυχία, επιτέλους θα έτρωγα!!!
Έβγαλα το τηγάνι και αποφάσισα να το κάνω τηγανιτό(νταάααά με το τηγάνι βραστό θα το έκανα).Ήμουν έτοιμος να φτιάξω αυγό μάτι.
Άνοιξα τον εξαεριστήρα αλλά δε δούλευε(ΑΡΓΚΚΓΑΚΦ) τι να κάνω προκειμένου να μη βρωμίσουμε,άνοιξα το παράθυρο και πήγα να στρώσω στο σαλόνι για να φάω στην τηλεόραση.
Εκείνη τη διαολεμένη στιγμή και ενώ έβλεπα έκτακτο δελτίο η σιχαμένη πεταλούδα είδε το φως μπήκε στο σπίτι και πέταξε κατευθείαν προς το τηγάνι, στριφογύρισε τρεις φορές πάνω από το αυγό μάτι και μετά πήρε φόρα και πέταξε κατευθείαν μέσα στο σαλόνι και έκατσε πάνω στο μάτι μου.