Πολλές φορές φτάνει ο καθείς σε ένα σημείο στη ζωή του όπου πρέπει να αναρωτηθεί για το τι είναι τελικά σημαντικό, το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν αυτό που επιλέγει κανείς δε συμβαδίζει με κανένα από αυτά που αυτόκλητα η κοινωνία έχει ήδη ορίσει σαν αναντικατάστατες αξίες κ στόχους.
Περί τούτου 2 πράγματα έχω να πω:
1)Ο δρόμος των αποφάσεων είναι δρόμος μοναχικός αλλά όχι μονοδιάστατος καθώς δεν έχουμε την ευχέρεια να είμαστε οι μοναδικοί αποδέκτες των επιλογών μας άρα πρέπει να μερυμνούμε έτσι ωστε να μη θίγουμε τους άλλους
2)Κάθε απόφαση πρέπει να παίρνεται αβίαστα ώστε να έχει την επιθυμητή ισχύ, αποφάσεις που παίρνουμε υπό πίεση ενδέχεται να μην είναι πραγματικά δικές μας
....
.... καληνύχτα
....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου