Συνέχεια

Κάθομαι σπίτι τώρα κ ξέκλεψα λίγο χρόνο από την στατιστική για να γράψω κάτι.
Έχει να κάνει με την υπομονή πιστεύω.
Βέβαια θα μου πείτε τι?
Η έρευνα φυσικά!
Η έρευνα και η σχέση μοιάζουν πολύ ξέρετε, θέλουνε κ οι δύο επιμονή ,αφοσίωση κ φυσικά
υπομονή.
Και στα δύο αρχίζεις με κάποια δεδομένα και ελπίζεις σε ένα πιθανό αποτέλεσμα, βέβαια το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι αυτό που περίμενε κανείς αλλά είναι μια κατάληξη.
Κάπου εκεί πιστεύω μπαίνει και η αμφιβολία, για το λόγο που το ξεκίνησες για το τι περιμένεις κ για το αν μπορείς να την ολοκληρώσεις.
Για την έρευνα μιλάω πάντα, αμαν να μπλέκετε τις σχέσεις παντού.
Π.χ κοιτάξτε την ώρα στο ρολόι σας τώρα.
Είδατε τι επιρροή έχει κάτι τόσο χαζό, πιστεύω οι μισοί από εσάς κοιτάξατε το ρολόι σας όντως.
Ενώ οι άλλοι μισοί περιμένατε πρώτα να διαβάσετε παρακάτω το γιατί να το κάνετε αυτό.
Κ εδώ μπαίνουμε στην διαδικασία του πειράματος.
Υλικό πράγμα ο άνθρωπος τα υλικά αναγνωρίζει.
Χρειαζόμαστε όλοι λοιπόν μία επιβεβαίωση για τη θεωρία μας, τον ευατό μας, τους άλλους.
Αμφιβάλουμε λοιπόν κ πάλι αλλά λανθασμένα.
Θα μου πείτε γίνεται να αμφιβάλλεις λογικά?
Δεν ξέρω αλλά θα προσπαθήσω να το αποδείξω.
Μεγάλο πράγμα η απόδειξη κ όχι προφανές εννίοτε, πρέπει να καταφεύγεις σε άτοπο για να την τεκμηριώσεις.
Αλλά για την τεκμηρίωση θα πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Άντε κ ζήσανε όλοι καλά κ εμείς καλύτερα(ήμουνα κ εγώ εκεί μα είχα παπούτσια από χαρτί κ λιώσανε κ πάνε)

Τι είναι η έρευνα?

Αμφιβολίες

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή που αμφιβάλλεις για τα πάντα, τον ευατό σου, τους φίλους σου, τους αγαπημένους σου. Το ερώτημα είναι σε φθείρουν?
Η απάντηση γρήγορη και απερίσκεπτα αποδεκτή είναι ναι.
Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια.
Το πρώτο πράγμα το οποίο σας ήρθε στο μυαλό φυσικά είναι ότι αναφερόμουν στην εμπιστοσύνη προς τους άλλους, όμως δεν βλέπω να έγραψα κάτι τέτοιο...
Η αμφιβολία είναι η αρχή της γνώσης, αν δεν αμφέβαλαν οι άνθρωποι για τα δεδομένα κάθε εποχής πιστέψτε με θα είμασταν ακόμα σε σπηλίες κ θα φοβόμασταν μην πέσουμε από την άκρη της γης.
Πόλεμος είναι κ η αμφιβολία, πόλεμος όμως με την αρχαία ελληνική έννοια,
ο οποίος ην αρχή πάντων σύμφωνα με τον Ηράκλειτο.
Κάθε φορά που αμφιβάλουμε αλλάζουμε' αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Άλλωτε προς το καλό,άλλωτε προς το χειρότερο.
Θα μου πείτε τώρα πως ξέρω που με οδηγεί λοιπόν κάθε φορά?
Δεν ξέρω, ξέρω όμως ότι δεν είναι δουλειά όλων να αμφιβαλλουν, κάποιοι δε θα άντεχαν την πίεση κ δεν είναι δουλειά κ όλων στην τελική.
Τώρα θα μου πείτε ότι δέχομαι την εθελοτύφλωση σαν κάτι καλό.
Τουναντίος είναι πολύ κακό αλλά αναπόφευκτο αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ψυχική μας υγεία.
Όλοι το κάνουμε σε διαφορετικούς απλά τομείς.
Έχει να κάνει με την αλλαγή κυρίως.
Μεγάλες οι αλλαγές και μικρή η ζωή στην οποία τις βιώνουμε, είμαστε ανώριμοι κ ανίσχυροι μπροστά τους κ τελικά απλά τις δεχόμαστε, θέλωντας η όχι.
Αναπόφευκτά θα έλεγα, όμως είναι πολύ δυνατή αυτή η λέξη,οπότε θα πώ αναπόσπαστα, αναπόσπαστη η αλλαγή λοιπόν από την ζωή μας.
Την δεχόμαστε λοιπόν, την αλλαγή κ την αμφιβολία κ ότι συνεπάγεται αυτών.
Μεγάλη κουβέντα άνοιξα σε πολλά θέματα, κ μικρό το μυαλό μου για να την ταξινομήσει, ας γυρίσω λοιπόν στη πραγματική ανάλυση επί φανταστικών θεμάτων (άτιμο μαθηματικό)
με την υπόσχεση ότι θα την συνεχίσω δοθέντος χρόνου κ διάθεσης.

Kατά γενική ομολογία...

Όποιος συνοψίζει τα λεγόμενα του κ την θεωρία του περί ζωής σε μία φράση από βιβλίο, το πολύ πολύ να είναι 300 σελίδες κ ο ίδιος...