Θέλω μία απάντηση!

1)Είσαι ότι σκέφτεσαι ή ότι κάνεις?
2)Υπάρχει πραγματικά άθεος άνθρωπος ή είναι όλοι άθρησκοι?
3)Υπάρχει αντικειμενικό νόημα στη ζωή ή μόνο υποκειμενικο?
4)Υπάρχει πραγματική επικοινωνία η μόνο έμμεση?
5)Είναι το μεγαλύτερο ταμπού του ανθρώπου τελικά η ελευθερία?

Ανάδρομο

Έπεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν θα μπορούσε άλλωστε να είχε γίνει διαφορετικά, όλη η ζωή του συνοψιζόταν γύρω από αυτή τη στιγμή.
Τάχα μου όμως δε το περίμενε, προσπάθησε να σκεφτεί, να αφουγκραστεί, αλλά δε μπόρεσε.
Τόση σοφία χαμένη, άδικα χαμένη συμφώνησε, αλλά κ αυτή η σκέψη ήταν ανούσια θαρρείς, αλήθεια,μήπως είχε κ καθόλου σημασία τώρα?
Κ όμως έπρεπε να βρεί μια δικαιολογία, ένα νόημα.
Ίσως θα έπρεπε να είχε μια τρανή αποκάλυψη για την ύπαρξηκ τη δημιουργεία, κ όχι αυτό τον έντονο πόνο που είχε στα πλευρά.
Θα ήθελε να σηκωθεί αλλά δεν ένιωθε καθόλου πλέον τίποτα,ούτε τον πόνο.
Για μία στιγμή όμως, τι μύριζε έτσι? Περίεργα, γνώριμα.
Ήταν η μυρωδιά της βρεγμένης από την θάλασσα άμμου, τόσα καλοκαίρια μικρός,
μα που είχε πάει τόσο καιρό,την είχε λησμονήσει?φάνταζε ασήμαντη,όχι τώρα όμως, τώρα ήταν η πεμπτουσία του,η απάντηση που γύρευε,ναι συλλογίστηκε,τώρα καταλάβαινε,τώρα.
Έκλεισε τα μάτια για να θυμηθεί κ ... κοιμήθηκε,η έτσι ήλπιζε...